Herkesin baktığı yerde hiç kimsenin göremediğini gören, herkesin bildiğine bambaşka yerden bakabilen, ”Kopyala-Yapıştır” arsızlığını bırakmış, on kuruş uğruna meslek onurunu hiçe saymayan, kısaca, ”Tasarımcılık” oynamayandır.

Her an güncelenebilen, sürekli araştıran, tasarım trendlerini araştıran, sektörü didik didik eden, her an yeni şeyler öğrenmeye, gelişmeye açık olan tasarımcı ”İşin doğru adamıdır”. Baskı tekniklerini, dijital platformun gerektirdiklerini bilmeyen, sırf tasarım becerisiyle ” Ben Oldum!” diye ortaya çıkmamalıdır.

Estetik yemeğe katılan BAHARAT gibidir. Azı da fazlası da tadını bozar. Güzellik sübjektiftir, kişiden kişiye değişir; ancak estetik objektif ölçütleri olan bir disiplindir. Güzellik görecelidir; estetik ise evrensel.

Ambalaj tasarımına özel uzmanlığı, baskı teknik bilgisi ve tüketici davranış tecrübesi eksikse… Çizemez demiyorum. Çizmemelidir!

Doğru ambalaj, ”SATAN” ambalajdır! Rakiplerinden farklı değilse, rakipleriyle aynı rafta öne çıkmıyorsa, üstüne kuş ta kondursanız… SATMAZ.

Logo ya da amblem sahibinin ya da çizerinin hayalinden ibaret değildir. Özel analizlerin, şekil ve renk anlamlarının, ”Logo Mühendisliği” çizgisinin, tüketici beğenisiyle uyumudur. Logo, sadece sahibinin değil, daha çok hedef kitlenin onayını gerektirir! Logo tasarlamak ciddi bir iştir ve uzmanlık ister.

Markanın stratejileri ve ihtiyaçlarına değil de, tümüyle gladyatörler savaşı olan ”Tasarım Ödüllerini” amaçlamış tasarımlar yaratmayı, aklım bir türlü almıyor! Ödül için hazırlanan tasarımlar, ”Müşteri için yapılan işten bağımsız”, sadece sanatsal tekniklerin, tasarımsal inceliklerin, estetiğin, kusursuzluğun” gözetildiği bir ortam ve koşulların geçerli olduğu platfomlar için yapılmalıdır. Tıpkı hemen hiçbir kimsenin giymeyeceği, ama bir show gibi sunulan ”Moda Defileleri” gibi. Ödüllere karşı değilim. Tasarım ödülleri elbette hem tasarımcısını hem de müşterisini gururlandırır. Hedef kitle düşünülerek sıradan tasarlanmak zorunda olan, bu yüzden de çok sattıran bir ambalajın ödül kazanamamasının suçu nedir? Başarının kıstası ne? Ödül kaygısıyla, müşteri hedeflerinin, tüketici beklentilerinin önüne geçecek şekilde asla tasarım yapılmamalıdır. Zira müşteriniz size, siz ödül kazanın, siz böbürlenin diye para ödemiyor! Hem siz hem de müşteri kazanıyorsa… bu ödülün adı ‘‘Yeme de yanında yat”tır!

Başta ucuza gelebilir. Sonuçta baktığınızda, yapılanmayanları yaptırmak, yanlışları gidermek için, bir de bakmışınızki daha çok bedel ödemişsiniz! Sırf ”çizgi çizmekte üstad” diye logonuzu bir mimara, ”iyi karakalem resim çiziyor” diye, ucuza kaçıp işinizi bir tanışa yaptırmaya kalkışırsanız… ”Sonuç kesin hüsrandır!” Marka olmak için, marka olmuş tasarımcılarla çalışmaktan kaçmayın. Size başta daha pahallıya mal olabilir görünse de, öyle değildir. Ancak küçük balık olarak, denizlerde büyük balıklara yem olmamak adına, kılavuzunuz yetkin olmalıdır. ”Bize bu kadarı yeter.” aslında size yetmeyendir. Gelecek, size daha pahallıya mal olacaktır. Büyük düşünmek, ileriyi görmek zorundayız.

Bir iş için ”Neden tasarımcı ile çalıştığınızın” farkında olmanız gerekir. İşin sahibi olabilirsiniz. İşinizi sizden daha iyi kimse yapamaz. Ancak, işinizi en iyi tanıtacak olan da siz değil, tasarımcıdır. İşini iyi bilen bir tasarımcıyla çalışmaya karar verildiğinde, tasarımcıya özgürlük tanıdığınız, zamanı geniş tuttuğunuz ve detaylı ön bilgi verdiğiniz oranda doğru sonuç alırsınız. ”Çorbada Tuz olmak!”, ”Amerika’yı Yeniden Keşfetmeyelim”’, ”Acil iş!”ler bu birliktelikte huzursuzluk yaşatır. Birbirini dinlemek, anlamak, güven, en önemlisi işine saygı göstermek, başarının ön şartıdır. Karşılıklı ikna olmak, her zaman şevk, heyecan ve doğru sonuç verir. Tasarımcının öncelikli sorumluluğu, müşterisinin ”faydasını ve cebini” düşünmektir.

O kadar çok yaratıcı olduğunu, bu işi iyi bildiğini iddia eden sahte tasarımcı kalabalığın arasından sıyrılmak zor. Tasarımda ”copy-paste” arsızlığı, tahammülün ötesinde. Artık kim daha önce kopyalarsa, yarışta o önde! Hazır tasarım sitelerinden, orasından burasından çekiştirip, kolay yoldan ”Müşteriye özgün” iş diye koy masaya. Tuhaf olan, yetersiz, bir şey söylemeyen, akla zarar işlerin işlerin faturalarını müşterilerimiz neden ödüyor? Tasarımcı, ekonomik koşulları düşünerek, müşterilerini maddi açıdan üzmemeye özen göstermelidir. Ancak bir onluğa iş yapmak, sonradan ek faturalar çıkartmak, tasarımcının tarzı olmamalı. ”Bu yapılan işi ucuzlaştırır! Kaliteyi bozar.”

Burada ”Kilit Anahtar” işi veren! Tasarımcının yaşına başına, sözüne, fiyat teklifine değil, yaptığı işlere bakacak olursa, düğüm çözülür. İyi seçilmiş anahtar, her kapıyı açar!